Flashback naar 20 jaar geleden, maar ik kan er nog kwaad om worden. Ik werkte bij een groot productiebedrijf met een flink personeelsbestand. En als je veel personeel hebt dan zijn er ook veel zieken. Daar had dit bedrijf wat voor, een taak die we ‘de bloemetjes’ noemden.
Ik werkte namelijk op de HR-afdeling en als mensen langere tijd ziek waren dan kregen ze een bosje bloemen als blijk van medeleven van het bedrijf. Er waren regels voor de bloemetjes. Zo kreeg je na 2 weken ziekte een bosje thuisgestuurd. Nog eens 4 weken ziek, weer een bloemetje. Dan na 6 weken, de volgende na 3 maanden en de laatste na 6 maanden en dat was toen nog het moment dat je als zieke werknemer uit dienst ging.
Omdat we zoveel medewerkers hadden was het uittellen van de bloemetjes een flinke klus waar mijn collega iedere woensdag zeker anderhalf uur voor in moest ruimen. Maar wat deed zij? Zij telde voor iedere medewerker op de lijst ‘is het 2 weken?’ Nee. Is het dan al 6 weken? Nee. Is het dan al 3 maanden? Nee. Enz. En dat voor soms meer dan 100 mensen op de lijst.
Dat kan handiger en beter
Ik heb haar meteen al gezegd dat dit handiger kon, maar ze wilde het niet horen. Toen ze op een bepaald moment deze taak aan mij over moest geven, zag ik mijn kans schoon en ik ontwikkelde mijn eigen methode. Wat deed ik? Ik telde niet per persoon de weken, maar ik telde 1x. 2 Weken geleden zou vandaag 28 maart zijn. Weer 4 weken daarvoor zou 28 februari zijn. Enz. Vervolgens pakte ik mijn lijst erbij en keek ik gewoon naar de ingangsdatum van de ziekte en zag ik meteen of deze medewerker in de buurt van een bloemetje zat.
De eerste keer dat ik mijn methode gebruikte was het nog even zoeken, dus toen deed ik er ook meer dan een uur over. Maar de tweede week had ik handigheid gekregen én ik profiteerde meteen van het feit dat ik vorige week al op had geschreven dat bepaalde mensen nu nog geen bloemetje kregen, maar volgende week wel. Ik was ruim binnen een half uur klaar met de bloemetjes.
Dat verdient een bloemetje?
Mijn collega sprong een gat in de lucht van vreugde en zong ‘dat verdient een bloemetje’. Uh, niet dus. Ze was boos. En ze riep uit volle borst dat dit nooit goed kon zijn. Ze vond dat ze mijn telling opnieuw moest doen en dat deed ze ook toen ik ’s middags vrij was. De volgende morgen liep ik binnen en ik kreeg niet eens de tijd om mijn tas neer te zetten. Ze begon meteen te blazen. Ik had een bloemetje te weinig verstuurd. Voor mevrouw X! Ik pakte mijn aantekeningen uit mijn bureau en ik kon meteen laten zien dat mevrouw X in mijn ogen volgende week pas een bloemetje moest krijgen. Volgens het ‘bloemetjes-regelement’ moest je langer dan de afgesproken periode ziek zijn en als je er vlak voor zat, dan kreeg je de week erop pas een bloemetje. ‘Ja, maar in dit geval was het echt anders’. Ik was woest, verbijsterd en toch ook wel verdrietig.
Het is zo hoog opgelopen dat ik uitgenodigd werd voor een gesprek met mijn hoogste baas. Mijn collega werd namelijk horendol van mij omdat ik niet meer naar haar luisterde en ‘alles op mijn eigen manier deed’. Ik heb de hoogste baas mijn methode van de bloemetjes uitgelegd en ook haarfijn laten zien hoeveel tijd mijn collega verprutste met haar onhandige methode. En hij gaf me gelijk. Ik mocht mijn methode aan mijn collega uitleggen én ze kreeg de opdracht om naar me te luisteren. Je kunt je voorstellen dat dit uitermate sfeerverhogend werkte. Not!
Flashforward
Jaren laten ontmoette ik die (inmiddels ex) collega op een feestje. We hebben het toch een partijtje gezellig met elkaar gehad. Ze was super aardig als mens. En ja, we hebben het over onze tijd als collega’s gehad. Wat bleek? Ze had deze baan keihard nodig en ze was als de dood dat ze minder uren zou krijgen, dus bleef ze dingen op haar eigen onhandige manier doen. En maar tellen en maar zuchten en steunen. En ondertussen zielsgelukkig zijn dat ze zoveel uren kon werken en daar goed geld mee verdiende.
Hoe is dat voor jou? Herken je het druk zijn omdat je graag wilt laten zien dat je druk bent? Maar dat je ondertussen ook best wel weet dat dit niet de meest handige manier is? Het zou bijvoorbeeld op het gebied van verkopen kunnen zijn. Dat je nog te veel ‘1 op 1’ probeert te verkopen, terwijl ‘1 op veel’ een stuk beter zou kunnen werken. Ik zeg ‘doe er wat aan’. Hoe? Dit is mijn beste tip.
Geniet van je zondag!
Liesbeth