Het kan heel goed zijn dat je het niet hebt gezien, maar er was in marketingland een klein robbertje vechten tussen Marlou en Mark. Marlou die Mark beschuldigde van ‘mannengriepmarketing’ (schitterend woord en ik begrijp meteen wat ze bedoelt). En Mark die zei dat Marlou naïef was, want het gaat echt gebeuren.
Mark schrijft:
Nog 10 maanden en 2 weken (hooguit)… voordat er een definitief einde komt aan gerichte Facebook advertenties zoals wij die nu kennen (en ook andere social media en Google).
Op 1 januari 2024 gaat in de Europese Unie het verbod van kracht op het ongevraagd advertenties richten op personen op basis van hun profilering, zo meldt het Europees Parlement op haar website.
Marlou reageert op deze manier.
Waar gaat de titanenstrijd over?
Wat is er aan de hand? Facebook gaat veranderen en mag niet zomaar meer jouw gegevens gebruiken om te bepalen welke advertenties ze het beste aan je kunnen tonen. Ik heb de vraag al gehad op mijn telefoon ‘of ik toestemming geef om gepersonaliseerde advertenties te ontvangen’. En ik heb nee gezegd.
Inmiddels is bekend dat zo’n beetje 95% van de mensen die deze vraag kreeg nee heeft gezegd. Een dikke middelvinger naar Facebook dus en dat gaat Facebook geld kosten. Geeft mij meteen een goed gevoel. Maar was het slim om nee te zeggen (ook van mezelf dus hè)?
Waarom ik nee heb gezegd?
Ik heb nee gezegd omdat mijn feitelijke wens is om helemaal GEEN advertenties meer te zien. Want je wordt toch doodgegooid met al die aanbiedingen? Even een krantje lezen, even op sociale media en de ene ad na de andere komt voorbij.
Het is zelfs zo erg dat ik ooit in een Belgische winkel een paar hele opvallende hardloopschoenen heb gekocht. Overwegend paars met oranje strepen. Echt, die had ik nog nooit gezien. Ik vond ze niet mooi, maar ze zaten heerlijk. Dus toch gekocht.
Ik kwam thuis, opende De Telegraaf en ik kreeg meteen een advertentie te zien van exact de schoenen die ik net had gekocht. Ik was verbijsterd! Hoe kan dit en al zo snel? Terwijl ik de schoenen in een fysieke winkel heb gekocht, er was helemaal niks via het internet gegaan. En het was natuurlijk stom. Want ik had de schoenen gekocht, dus waarom zou je dan nog een ad tonen van exact die schoenen?
Advertenties krijg je toch wel
Terug naar nee zeggen tegen gepersonaliseerde advertenties. Mijn lief gaat zelfs zo ver dat hij bij iedere site die hij bezoekt alle cookies uitzet, omdat hij niet wil dat er ook maar 1 website is die een profiel van hem op kan bouwen. Dat is nee zeggen in het kwadraat.
Maar goed, het punt dat ik wil maken is dat je toch wel advertenties te zien krijgt. Want de budgetten die mensen instellen moeten natuurlijk wel op. Het kan de advertentieplatforms in eerste instantie geen bal schelen of ze de ads aan de beoogde doelgroep laten zien of niet.
Gevolg: adverteerders schieten in feite met hagel, want ze mogen de beschikbare data niet gebruiken (als jij ook nee hebt gezegd). De prijzen schieten omhoog, want je hebt gewoon minder kans dat je boodschap in vruchtbare aarde valt. En ja, op den duur zullen adverteerders dan afhaken.
Ondertussen krijgen jij en ik dus nog steeds net zo veel advertenties te zien als anders, alleen zijn ze niet meer op ons gericht. Je ziet dus waarschijnlijk veel meer onzin. Dat je als dertiger denkt ‘waarom krijg ik een advertentie over trapliften te zien?’
Toch liever ja zeggen?
Het helpt dus geen moer dat ik met mijn poging tot burgerlijke ongehoorzaamheid nee heb gezegd op de vraag of Facebook me gepersonaliseerde advertenties mag laten zien. Ik heb mezelf ermee in de voet geschoten, want als ik het toch niet kan voorkomen dat ik ads te zien krijg, dan zie ik natuurlijk liever ads die bij me passen.
Ik had dus veel beter ja kunnen zeggen en ik ga erover nadenken of ik alsnog een keer ja ga zeggen als ik de vraag weer krijg. Ik ben benieuwd, wat heb jij gezegd toen je de vraag van Facebook kreeg? En wat vind je van mijn gedachtes? Ik hoor graag van je.
Geniet van je zondag,
Liesbeth