Tot mijn grote blijdschap mag ik meer en meer voor andere mensen schrijven. Eigenlijk altijd voor ondernemers die al succesvol zijn en die nog succesvoller willen worden. Mijn taak is dan die teksten te schrijven waar hun doelgroep op AAN gaat en dat er nieuwe klanten op de deurmat komen.
De dikke duim blijft thuis
Nu kan ik natuurlijk niet zomaar verhalen uit mijn dikke duim zuigen, ik heb die ondernemers nodig om mij te vertellen waarover ze willen vertellen en welke boodschap ze hierover willen delen. Wat voor mij het handigst werkt is dat ik het volgende weet:
- Over welk onderwerp wil je vertellen?
- Waarom, wat is er gebeurd? Liefst met een voorbeeld van jezelf of een klant (die we al naar gelang gepast is wel of niet met naam en toenaam noemen).
- Hoe voelde het voor je/die persoon om het probleem te hebben, wat waren de gevolgen?
- En hoe heeft mijn klant (de ondernemer waarvoor ik schrijf) het opgelost en ervoor gezorgd dat het nu beter gaat?
- Wat gaat er nu beter? En hoe voelt dat? Voor degene die het probleem had en misschien ook wel voor de mensen om hem/haar heen.
Ik krijg dan de meest mooie verhalen doorgestuurd waar ik 1 geheel van mag maken. Mijn klanten mogen hierin kiezen wat ze zelf het liefst willen. Een stuk tekst doorsturen, een video maken of op de telefoon de voice-recorder opstarten en kletsen maar. Vaak is het laatste het fijnst omdat je dan vrij kunt praten en niet ondertussen gaat verbeteren en al aan de slag gaat om zinnen grammaticaal correct te maken. Orakel maar en ik maak er wel wat moois van.
Moeilijke woorden zijn nodig
Grappig is hoe het grootste deel van mijn klanten toch voor schrijven kiezen. Alsof ze het gevoel hebben dat ze het eindresultaat daarmee in de hand houden. Maar wat me ook opvalt is dat in die teksten soms de meest hoogdravende, moeilijke woorden gebruikt worden en dat zinnen lastig te begrijpen zijn. Dat is nodig, zeggen die klanten dan. ‘Want ik werk niet voor ‘de gewone man’, ik werk voor managers, succesvolle ondernemers en grote bedrijven.’
Mijn overtuiging: dat kan heel goed zijn, maar we zijn allemaal mensen. En zeker online hebben we allemaal de focus van een goudvis. Een paar seconden en als het niet lekker wegleest, zijn we alweer weg. Foetsie. Want we zitten op internet om vermaakt te worden. Ook die directeur van een Quote-500-organisatie. Ook die manager van een succesvol en groot bedrijf. En yep, ook de ZZP’er die op 5 januari al een jaaromzet van een miljoen bij elkaar had.
Vertel mooie verhalen met een stevig moraal
We zijn allemaal mensen die mooie verhalen willen lezen. Die een beetje willen gniffelen en hopen dat er ergens iets oppopt waarvan we denken ‘hè, dat is mijn probleem’ of ‘dat wil ik al zo lang en hier heb je het’. Nogmaals, met de concentratie van een goudvis. Dus snelheid is geboden. En:
- Makkelijk te volgen (dus juist geen al te moeilijke woorden, die hoor je al genoeg op je werk).
- Een mooi verhaal met een happy end.
- Met hier en daar een glimlach van ‘wat zegt ie nu toch weer?’
- Met een flinke portie emotie. Ja, het moet in de basis waar zijn maar je mag best een beetje overdrijven.
Je wilt dat je lezers kennis met je maken en je leuk gaan vinden. Vandaaruit gaan ze vanzelf op onderzoek uit en ontdekken ze dat je veel meer in je mars hebt dan alleen die leuke verhaaltjes. En ze geloven ook direct dat jij uitgebreide kennis hebt van je vakgebied. Anders zou je namelijk helemaal geen klanten hebben waar je mooie verhalen over kúnt vertellen.
Wil je verkering met me
Kom ik terug op een opmerking die je vaak hoort/leest: je vraagt toch ook niet tijdens het allereerste contact of iemand met je wil trouwen? Je wilt eerst daten, flirten en verkering krijgen. Dat bereik je met mooie, persoonlijke, emotievolle verhalen.
Dat trouwen komt later wel, als blijkt dat er een echte match is. Die match krijg je als je contact maakt en daarmee is het cirkeltje rond. Want contact krijg je door persoonlijke verhalen te vertellen die jouw klanten (en jou zelf) raken.
Geniet van je zondag,
Liesbeth
PS: Afgelopen week mocht ik weer een klant helpen en ik heb haar adviezen gegeven. ’s Avonds dacht ik ineens ‘practice what you preach, want wat je haar geadviseerd hebt doe je zelf niet.’
Dus… kom ik met mijn volgende blog uit de kast. Ik vind het nu al spannend wat ik dan ga vertellen. Ik verzamel nog even moed en over 2 weken ga ik het doen.