Er was eens…. een supermarkt. We liepen door die supermarkt en de vloer kraakte. Letterlijk. Het knisperde aan alle kanten en we hadden geen idee waarom. Totdat we bij de kassa kwamen. Daar stond een oudere man met een pak suiker. En dat pak was kapot. Aan de onderkant.
De suiker stroomde er in een gestaag stroompje uit en dat hadden wij gevoeld. De hele winkel lag bezaaid met suiker, alsof Hans en Grietje hun weg naar huis wilden markeren. De kassière zei ‘pakt u maar even een nieuw pak suiker’. Maar de oudere man zei ‘niet nodig, doe d’r maar een plakkertje op.’ En hij nam dat halflege pak suiker nog mee naar huis ook 🙈.
Fast forward naar nu. Achteraf gezien heb ik zelf met een half pak suiker geleefd. En dat nog klakkeloos geaccepteerd ook. Net als deze man. Waar heb ik het over? Over mijn ogen en 40 jaar lang een bril dragen. Daardoor heb ik geleefd met veel slechter zicht dan nodig was. Op dat moment was het niet erg, want ik wist niet wat ik miste. Maar nu weet ik het wel.
Inmiddels heb ik namelijk mijn ogen genezen en zie ik weer zonder bril of lenzen. Ik startte met brillenglazen van +4 en +4,5 en iets meer dan 10 maanden later heb ik mijn bril afgezet. Nu ben ik 99% van mijn tijd zonder bril. 1 Uur per week draag ik nog wel een bril, omdat ik dan op een werkplek ben waar het licht slecht is en de computerschermen klein. Voor de rest laat ik mijn bril af.
Hoe heb ik dat gedaan? Voor mij was in eerste instantie het meest helpend het boek ‘Natuurlijk zien’ van Saskia Naber. Wat een goed boek is dat zeg. Niet alleen voor mij, maar voor iedereen die nieuwsgierig is of het hem of haar ook zou lukken om de bril af te zetten.
In het boek staat een verhaal dat me heel erg raakt. Saskia schrijft over wat ze meegemaakt heeft toen ze nog stewardess was. Zij vertelt over dat ze tijdens een vlucht ouders met een heel klein kindje zag. En dat menneke droeg al een bril. Maar hij zetten ‘m steeds af. Hadden zijn ouders de bril maar met een tape stevig op zijn gezichtje geplakt. Ook een plakkertje, maar dan de verkeerde kant op.
Saskia schreef dat de tranen in haar ogen sprongen en bij mij inmiddels ook. Want ondanks dat ik weet dat het vroeger goed bedoeld was, geloof ik nu dat het een grote fout is geweest om al zo vroeg in mijn leven dag in dag uit met een bril te lopen. Dat ik mijn ogen helemaal koekwaus heb gemaakt met altijd een +bril op terwijl het leven zich nu eenmaal niet altijd dichtbij afspeelt. Voor lezen was het prima, voor al het andere was het een ernstige verstoring voor mijn ogen.
De ouders in het verhaal van Saskia bedoelen het ook goed. Natuurlijk doen ze dat. En toch denk ik dat als het menneke zijn bril iedere keer afzet, dat ie dan ook af mag. Voortschrijdend inzicht maakt dat je op eerder gemaakte keuzes terugkomt. En het is voor niemand te laat. Iedere dag opnieuw kun je de keuze maken om je leven te veranderen. Om het plakkertje te plakken en de verliezen te stoppen.
Wat heeft mijn plakkertje me opgeleverd? Zie ik het altijd haarscherp? Nee, nooit eigenlijk. Maar ik zie wel anders. Kleuren zijn bijvoorbeeld veel helderder en opvallender dan ze vroeger waren. Daar mis je niets aan trouwens op het moment dat je nog in een gesluierde wereld leeft. Maar als je eenmaal gezien hebt hoe het ook anders kan, dan wil je het niet meer missen.
Zo zie ik tegenwoordig de kleur ‘hysterisch geel’. Anders kan ik het niet omschrijven. Boterbloemen en Paardenbloemen zijn voor mij hysterisch geel. Echt, het zijn schijnwerpertjes in het groen. Wit trouwens ook. En de rozen bij de buren in de tuin zijn zonder twijfel rood, op het aanstellerige af. Heb ik nooit gezien en nu wel. En dat gun ik iedereen.
Daarom heb ik een korte video-serie gemaakt om de eerste stappen te zetten om weer te gaan zien met je eigen ogen. Zonder bril, lenzen of een operatie. Want het boek van Saskia is geweldig, maar ook overweldigend. En als je je laat ontmoedigen door wat er allemaal mogelijk is, dan laat je de allerbelangrijkste ‘oefeningen’*** zitten en ga je niet vooruit.
Daarom heb ik 1 langere en een paar korte video’s gemaakt om je te laten starten. Om zo een plakkertje op jouw pak suiker te plakken.
Mag ik jouw eerste hulp bij oogproblemen zijn? Klik dan hier om de training te bekijken.
Ik zie je!
Liesbeth
*** Het zijn géén oefeningen. Ja, je kunt absoluut oefeningen doen in de Bates-methode. Maar het belangrijkste zijn de juiste zie-gewoontes. Ik ben me nu aan het verdiepen in de oorspronkelijke Bates-methode en daar heeft dokter Bates het feitelijk maar over een paar ‘oefeningen’:
- Palmeren
- Zonnen
- Zwaaien
- Knipperen
- Je ogen laten bewegen (dus stoppen met staren)
Laat ik dit nu precies uitleggen in mijn video’s. Mét exact hoeveel tijd ik hieraan besteed (of eigenlijk hoe relatief weinig het maar is per dag).
PS: Het is opvallend hoeveel complimenten ik de laatste tijd krijg over mijn uiterlijk. Mijn gezicht verandert omdat ik mijn ogen steeds meer ontspan en daarmee ook mijn gezicht. Tijd dus voor nieuwe foto’s op mijn website. Ze komen eraan. I keep you posted.