De Reuzensprong, een wonder en de klap tegen de muur

reuzensprongDe Reuzensprong

Vorige week was het zover, de allerlaatste Reuzensprong van Laura Babeliowsky. Een driedaags event waarin Laura ondernemers leert om een reuzensprong te maken met hun inkomsten. Voor mij als Virtueel Assistent is een omzet van € 100.000,- per jaar niet eenvoudig te realiseren, ik werk in feite uurtje-factuurtje. Het is echter wel enorm interessant om te leren wat de mogelijkheden zijn, welke mindset daarvoor nodig is en hoe je het aan moet pakken.

Is het niet voor mezelf, dan kan ik in ieder geval opdrachtgevers helpen om voor een nieuwe insteek te kiezen. En ik kan vervolgens ook nog eens helpen met de praktische uitvoering. Ik heb met veel ondernemers gesproken en zij gaven aan dat ze het heel waardevol vonden als hun VA zou weten wat ze bij De Reuzensprong geleerd hadden. Dat hun VA ook begrijpt waarom ze bepaalde stappen zetten en waar ze naar toe willen.

Een wonder

Daar liep ik dus, in een groep van 300 ondernemers. Het walhalla voor een VA die nog plek heeft voor nieuwe klanten. Maar helaas, wat gebeurde er? Ik ontmoette steeds ondernemers die het heel interessant vonden wat ik deed, die graag een VA in zouden schakelen maar die er helemaal geen geld voor hadden. Ik hoorde steeds: “bedankt voor je nuttige tips, maar helaas kan ik je niet betalen”.

Tijdens het event kon je je ook aanmelden voor een korte coachingsessie. Van die mogelijkheid heb ik gebruik gemaakt bij Rob van den Borne. “Rob help! Dit gaat niet goed en wat ga ik er aan doen?” Rob gaf me als tip om op zoek te gaan naar de ondernemers waarvan ik wist dat ze succesvol waren of die in ieder geval uitstraalden dat ze succesvol waren. “Je moet met die mensen in gesprek gaan. En stoppen met al die tips geven!”

Uiteindelijk heb ik niet eens zoveel aan mijn strategie gewijzigd. Achteraf ben ik er van overtuigd dat het uitspreken van mijn wens al voldoende was om de juiste ondernemers aan te gaan trekken. Vanaf het moment dat ik mijn hulpvraag bij Rob neergelegd heb, draaide de situatie om. Ik trof alleen maar meer ondernemers die me wel konden betalen. Sterker nog, ik heb dezelfde dag nog een nieuwe klant mogen begroeten. Ze was zo blij dat ze met me mocht werken dat ze me spontaan omhelsde.

De klap tegen de muur

Na drie intensieve dagen kwam ik weer thuis en nam ik de tijd om rustig mijn Facebookberichten weer eens te bekijken. Eén van de eerste berichten die ik zag was van een collega-VA die vertelde dat ze gaat stoppen als Virtueel Assistent. Ze wordt niet gelukkig van dit werk en ze slaat een andere weg in. In de reacties stond een reactie van een andere VA die ook vertelde dat ze een andere weg in was geslagen. Twee dames die ik bewonderde, die een duidelijke doelgroep hadden, die genoeg klanten hadden en die het in mijn ogen goed voor elkaar hadden. Niet dus, ze houden er mee op.

Ik ben nog zoekende hoe ik mijn leven als Virtueel Assistent het beste vorm kan geven en ik heb nog geen superduidelijke doelgroep. Het gaat goed, maar nog niet goed genoeg. Ik wil wel dat mijn onderneming een groot succes wordt. Het verhaal van mijn collega’s die stoppen heeft daarom mij gemotiveerd om deel te gaan nemen aan een halfjaar programma. De bedoeling is dat ik in dat programma ga werken aan hoe ik mijn bedrijf vorm wil geven, waar ik naar toe wil groeien en welke stappen ik daarvoor moet zetten. Ik heb er zin in!

Ondertussen staat er al een paar weken een blog klaar die steeds maar niet geplaatst wordt. Er komt steeds weer een ander brandend verhaal tussen. Misschien volgende keer, dus houd mijn posts in de gaten. Mocht je op deze blog willen reageren, dan nodig ik je daar natuurlijk voor uit. Ik lees je reactie graag!

(Inmiddels weer) rustige groet,

Liesbeth

 

Plaats een reactie