Vorige week was het zo ver; de timmerman is geweest. Ein-de-lijk.
Voor wie het nog niet weet, we hebben een klushuis gekocht en we zijn al 6 maanden dag in dag uit aan het verbouwen. We doen alles zelf, op een paar dingetjes na die we echt niet zelf kunnen. Dat is:
- De koppelingen maken tussen de leidingen voor de verwarmingsbuizen, daar heb je een speciaal apparaat voor nodig en dat hebben we niet.
- De achtergevel aanpassen en nieuwe kozijnen maken met kiep-kantelramen. Daar hebben we de kennis, kunde en apparatuur niet voor.
- De meterkast vervangen en zorgen dat er voldoende groepen zijn. Dat mag je blijkbaar niet eens zelf, dat moet een gespecialiseerd bedrijf doen.
- Het plaatsen van een nieuwe kachel/verwarmingsinstallatie. Dat laten we liever aan de vakman over.
De koppelingen waren geen probleem, dat heeft de installateur maanden geleden al voor ons geregeld. De verwarmingsinstallatie bleef op ons verlanglijstje staan omdat daarvoor eerst alle radiatoren op moeten hangen en we konden 1 radiator nog niet plaatsen omdat daarvoor eerst de achtergevel aangepast moest worden. De timmerman was daarmee onze bottle-neck.
99 cent
Driewerf hoera dus toen de timmerman een berichtje stuurde dat hij het kozijn kwam plaatsen. En ik moet zeggen, het is prachtig geworden. Binnen 4,5 uur was de klus geklaard en nu kunnen we door met de laatste loodjes. We waren zo blij en vooral ook zo dankbaar dat de timmerman een gaatje voor ons heeft gevonden in zijn drukke schema. Eind goed al goed zou je zeggen.
Nou, totdat we de rekening kregen. Die viel goed mee. Netjes binnen budget, we hielden zelfs nog geld over. En dat gebeurt op dit moment niet vaak meer, dat een prijs meevalt ?. Maar goed, ik ben van de details, dus ik bekeek de factuur even wat beter. Staan er 3 posten op:
- Maken van het kozijn en de ramen.
- Uren die de timmerman nog op locatie bezig is geweest om de ramen te installeren.
- 99 cent voor 2 schroeven die hij heeft gebruikt.
Dat laatste deed het ‘m. Dat voelde zo ongelofelijk suf. Dat doe je toch niet! Op een factuur van een paar duizend euro 99 cent bijtellen voor een paar schroeven?!?
Aan de ene kant is het natuurlijk wat het is, als de timmerman die 2 schroeven heeft gebruikt dan heeft hij ze gebruikt. Maar ik zou er echt never nooit niet voor kiezen om dit op de factuur te zetten.
5 euro
Ander voorbeeld, waarin min of meer hetzelfde gebeurde. Het is denk ik al bijna 20 jaar geleden dat ik bij mijn toenmalige werkgever een bedrijfsfeestje had. We gingen poepsjiek uit eten in een sterrenrestaurant en we waren met een flinke groep, dus de rekening was ver boven de 1000 euro. In mijn herinnering eerder 2000 euro dan 1000.
Het was handig om een rekening te vragen, zodat we die zakelijk konden boeken en betalen. Was geen probleem zei de eigenaar van het restaurant nog. En hij zette vervolgens vrolijk 5 euro administratiekosten op de factuur voor het maken van de rekening. Mijn werkgever was zo boos dat hij zei dat hij nooit maar dan ook nooit meer een voet over de drempel zou zetten.
Eind goed al goed, of alles is verloren?
Het voelt gewoon echt niet lekker om dit soort posten op een factuur terug te zien. Niet omdat we het niet willen betalen (dat hebben we allang gedaan), maar omdat het als een koude douche voelt. Het voelt als een steengoed boek dat op de allerlaatste bladzijde zo raar afloopt dat je denkt ‘wat een rotboek was dit’.
Wat zou ik in een dergelijke situatie doen? Als ik het dan zo graag toch op de rekening wil hebben dan plus ik het bij op mijn uren. Zou ik bijvoorbeeld een kleine telefoonrekening hebben omdat ik voor een klant heb moeten bellen, dan zou ik een paar minuten (of wat maar nodig is) aan tijd bijplussen. Zoiets, maar dat ga ik helemaal niet doen!
Waar ik het allerliefst voor kies is het gewoon laten zitten. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Ik zou het cadeau doen (en dat dus ook op een leuke manier op de factuur vermelden) en als een investering zien in onze relatie. Want dat is toch wat je wilt, een langdurige relatie waarin je keer op keer van dienst kunt zijn. Waarbij je klanten blij zijn en weer bij je aan WILLEN kloppen.
Ik ben benieuwd: heb jij dit soort dingen wel eens meegemaakt. Ben je er ‘slachtoffer’ van geworden of heb je het zelf wel eens gedaan? En hoe ging dat?
Geniet van je zondag met (alweer) mooi weer!
Groetjes,
Liesbeth