Vandaag neem ik je mee in een situatie die me al vaker is overkomen. Het is daarbij niet mijn bedoeling om een oordeel te geven over de betreffende ondernemer, want ik snap wat er gebeurt en waarom het gebeurt. Maar ik snap ook dat we anders mogen gaan denken. Want wat er aan de hand?
Een paar maanden geleden werd ik gebeld door een bevriende ondernemer. We hebben elkaar 2 jaar geleden op een bijeenkomst ontmoet en we hebben het daar supergezellig gehad met elkaar. Hij zei toen al dat hij me in de toekomst nodig ging hebben en jawel hoor, ik ontving een mail.
Grootse plannen, maar het werd al snel stil
De plannen waren groots en natuurlijk mocht en kon ik helpen. Totdat het gesprek een beetje doodsloeg toen ik mijn tarief neerlegde… We kregen meteen een gesprek over wat nog meer mogelijk was. Lees: andere constructies die dan hopelijk goedkoper waren. Op een bepaald moment heb ik een aanbod gedaan: ik schrijf 1 blog en dan kijken we of het resultaat het je waard is of dat we stoppen. No cure no pay dus.
Dom van mij natuurlijk, want ik weet uit ervaring dat dit soort constructies vaak op sleep- en sleurwerk uitlopen. Maar goed we gingen aan de slag. Ik bespaar je het tussenliggende gedoe, want het ging allemaal niet vanzelf. Maar eind goed al goed, er lag een blog van 2000 woorden en mijn klant was helemaal blij.
Het duurde en duurde maar
Toen kwam de volgende hindernis: de blog moest ook nog op de website. Een website die door een handig buurmeisje in elkaar is geknutseld. En natuurlijk NIET in WordPress. Nee, de website was gemaakt op een gratis platform waar bijna geen VA (Virtueel Assistent) in kan werken.
Het duurde en het duurde. Ondertussen had het buurmeisje maar een paar regels van mijn blog gebruikt, want ze vond mijn blog veel te lang. En waarom had ik het over H2 en H3 koppen? Ik heb er behoorlijk veel tijd in gestoken om het uit te leggen. In een mail. Daarna nog een keer een geluidsbestand. En toen het nog niet duidelijk was nog een keer een video. Afgelopen week kwam na weken van stilte opnieuw dezelfde vraag over wat ik bedoelde met H2 en H3. Met nog een extra vraag. Het buurmeisje had het te druk en waar kon deze ondernemer nu een andere goedkope kracht vinden die voor een zacht tarief de blog op de website wilde zetten?
Heel die website was niet te vinden
Ondertussen was ik de url van de website vergeten en ik zocht in Google op wat ik wel wist, maar ik kon de hele website niet vinden. En ik wist nog best veel, dus dat ik de website alsnog niet kon vinden was een heel slecht teken! Ik heb de ondernemer dus gezegd dat er nu knopen doorgehakt moesten worden. We gaan door of we stoppen, maar de hele blog moet op de website met:
- H2 en H3 koppen, zodat Google de structuur van je blog begrijpt.
- Afbeeldingen die geoptimaliseerd zijn voor de zoekwoorden die we gebruikt hebben.
- De volledige blog van 2000 woorden. Want die blog is niet te lang, het is gewoon nodig om vindbaar te worden voor Google.
- Met ‘lucht’ in de blog, waardoor de blog helemaal niet meer zo lang lijkt. Want ja, dat buurmeisje had alle tekst achter elkaar geplakt en dan lijken 500 woorden al veel (tekstschrijvers noemen dat betonblokken).
De ondernemer was het inmiddels helemaal beu, want hij had zelf geprobeerd om de blog goed te krijgen en hij had er veel tijd en moeite in gestoken. Maar het was niet gelukt. Stress en frustratie sijpelde uit alle poriën van de mail die hij me stuurde. En ik heb gezegd dat ik het voor hem kon doen.
Hè hè, eindelijk en voor 21 euro was ie klaar
Eindelijk eindelijk eindelijk kreeg ik de inlogcodes. Natuurlijk moest ik even zoeken, want dit gratis platform kende ik helemaal niet. Maar 21 minuten later stond de hele blog zoals ie bedoeld was. Met de juiste H2 en H3 koppen, met geoptimaliseerde afbeeldingen en zo ingedeeld dat de blog helemaal niet te lang lijkt. ‘Super!!! Dit is wat ik al die tijd voor me zag’ schreef deze ondernemer naar me.
Weet je wat nu de grap is? Met al dit gedoe heeft het mij en deze ondernemer juist veel meer geld, moeite en tijd gekost dan nodig. Alles om hét tarief maar te omzeilen. Want met al die mails, berichten en video’s om de bedoeling uit te leggen heb ik zoveel kostbare tijd verkwanseld. Tijd die ik doorbereken. Dat had zo makkelijk voorkomen kunnen worden. Want al met al ben ik dus 21 minuten bezig geweest. Dat komt op een bedrag van 21 euro!
Het gaat nóóit om het tarief
Ik heb deze oproep al vaker gedaan en ik doe hem nu weer: het gaat niet om het uurtarief. Echt niet! Het gáát erom dat:
- Deze blog al maanden eerder netjes op de website had kunnen staan.
- De vindbaarheid van de website op Google al maanden eerder op gang had kunnen komen.
- De ondernemer waarschijnlijk dan ook al meer boeken via zijn website had verkocht.
- Je gewoon weet dat het goed is. Dat het klaar is en dat je door mag met het volgende. Die ondernemer had zoveel meer rust kunnen hebben.
Wie zegt dat iemand met een uurtarief van 10 euro uiteindelijk goedkoper is dan iemand met een uurtarief van 60 euro? En is het werk dan ook goed gedaan als je een handig buurmeisje invliegt in plaats van iemand die echt weet wat nodig is? Om maar een klein voorbeeld te geven: het buurmeisje had overal H3 koppen gebruikt. Vond ze waarschijnlijk mooi. Maar meneer Google snapt daar niks van, dus wat heb je liever?
Ondertussen heb ik het verzoek om de andere 2 beloofde blogs te schrijven. Ben benieuwd of ik ze dan ook op de website mag plaatsen. Ik gok inmiddels van wel ?.
Geniet van je zondag!
Liesbeth
PS: Ondertussen bouw ik gewoon door aan mijn eigen websites. Blog na blog vliegt uit mijn pen (uh toetsenbord eigenlijk). Ik ben gewoon verbaasd hoeveel tips ik al heb gedeeld. Je vindt ze hier.