Vroeger, voor ik mijn vriend leerde kennen, ging ik nooit op vakantie. Als ik vakantie had, bleef ik lekker thuis. Onder het motto ‘vakantie, zo kan het ook’ perfectioneerde ik mijn talent om van 3 weken vakantie 7 weken plezier te hebben. Hoe ik dat deed?
Dagelijkse beslommeringen
Ik had vaak drie dingen waar ik het druk mee had.
- Werk
- Opleidingen
- Het huishouden
Als je vakantie hebt, valt werk natuurlijk tijdelijk van je lijstje. Maar wat ik ook deed: twee weken voor mijn vakantie bouwde ik het werken aan mijn opleidingen al stevig af. In mijn vakantie zou ik meer dan genoeg tijd hebben om de gemiste uren in te halen. Hetzelfde voor mijn huishoudelijke taken. Ook daar besteedde ik veel minder tijd aan in de weken voor mijn vakantie.
Tijdens mijn vakantie genoot ik ervan om ’s morgens aan mijn opleiding te werken en om bijvoorbeeld de ene dag de keuken een goede beurt te geven en de volgende dag alle ramen te zemen. In een ochtend was ik klaar met mijn taken en ’s middags ging ik leuke dingen doen. Afspreken met een vriendin, winkelen, naar het zwembad of gewoon lekker een boekje lezen.
Aan het eind van die drie weken had ik een mega voorsprong op mijn opleiding en was mijn hele huisje tiptop in orde. Zodra ik weer ging werken had ik het dus alweer makkelijk. Ik hoefde even niks qua opleiding en mijn huishoudelijk werk mocht ik ook voor me uit schuiven. Heerlijk vond ik dat.
Toen werd alles anders
Toen leerde ik Rinie kennen en Rinie wilde heel graag op vakantie. Naast dat ik dat ook geweldig vond, vond ik het ook heel moeilijk. Omdat we zoveel mogelijk van onze vrije dagen wilden genieten, werkten we vaak tot de dag voor vertrek en gingen we een dag na thuiskomst alweer aan het werk. Voor de vakantie was het dus hollen, tijdens de vakantie was het complete stilstand en na de vakantie was het wederom gelijk hollen.
Ik kon er maar slecht aan wennen. En die periode rust tussendoor voelde heel raar. Ik had keihard gewerkt om een periode verplicht helemaal niks te doen om vervolgens weer keihard te moeten werken. Kon dat niet anders? Want eigenlijk ging ik me best wel vervelen tijdens die periode ‘rust’. Ik dacht ook ‘nu heb ik er eigenlijk geen behoefte aan en als we straks terugkomen in Nederland zou ik willen dat ik rust kan nemen. En dan kan het niet’.
Ja, het kan anders. Want ik ontdekte tijdens onze 8 weken in Italië dat ik nog steeds intens kan genieten van de mix. Een paar uur intensief werken en daarna genieten van al het moois dat Italië te bieden heeft. Was ik daarmee best wel een beetje gek?
Nee, toen hoorde ik een podcast van Michael Pilarczyk. Hij vertelde dat hij en zijn partner Cindy elkaar afgelopen zomer hadden beloofd dat ze 6 weken vrij zouden nemen. Daarvan zouden ze minimaal 2 weken helemaal geen computer, internet, telefoon, social media en dat soort dingen gebruiken. Michael gaf achteraf toe: het was niet 1 dag gelukt. Maar, ze hadden tijdens hun vakantie alleen maar dingen gedaan waar ze echt van genoten en dat was voor Michael en Cindy aan het werk zijn. Het verder uitwerken van hun plannen en zorgen dat de plannen van de grond kwamen. Dat was genieten. Naast zeilen, boeken lezen en met vrienden afspreken was dit hun ultieme vakantie.
We zijn niet raar maar gewoon anders
Toen ik dit verhaal hoorde besefte ik dat ik niet raar ben, anderen hebben het ook. Ik ben zo’n gekkie die het eigenlijk helemaal niet leuk vindt om een hele tijd niks te doen en op haar gat de hele dag aan het zwembad te liggen. Deze dame wil iedere dag even lekker werken, het gevoel hebben dat ze zinnig bezig is en daarna genieten van ontspannende dingen. En dan is het ook echt genieten, want als het altijd feest is, is het nooit meer feest.
Mijn computer mag dus best mee op vakantie. Niet omdat het moet maar omdat het kan. En zie de parallellen. Eigenlijk herhaal ik mijn tactiek van vroeger. Ik verleng mijn vakantie door niet keihard vooraf te hoeven werken en ook achteraf niet met een vliegende start te beginnen. Ik ben gewoon bij, omdat ik tussendoor lekker gewerkt heb. Herken je dit? Of vind je het gek (mag ook hoor), laat een reactie achter onder deze blog.
Zonnige groet van,
Liesbeth
PS. Ons Italië-avontuur is alweer voorbij. Toen we eraan begonnen leken 8 weken heel lang, maar ze zijn om gevlogen. En boy oh boy, wat hebben we genoten. Ik lag vanmorgen te bedenken waar we allemaal geweest zijn en wat we allemaal gezien en gedaan hebben. Iedere keer viel me weer iets nieuws in. Wat een avontuur hebben we beleefd en wat hebben we veel geleerd en ontdekt over onszelf. Wat we wel fijn vinden, wat niet en hoe we ons leven eenvoudig zo leuk mogelijk kunnen maken. Wil jij dat ook en heb je vragen over hoe wij het gedaan hebben? Neem contact met me op, ik vertel je er graag over.