De sportschool, ik heb er een beetje een haat-liefde-verhouding mee. Aan de ene kant wil ik er echt naar toe. Sterk blijven en vooral ook slank. Aan de andere kant vind ik sporten niet leuk. Maar ik kan het wel leuk maken. Door podcasts te luisteren bijvoorbeeld. En ik word een beetje gedwongen om nog iets leuk te vinden: de tv.
In onze sportschool hangen namelijk op verschillende plekken tv-schermen en als je die doodsaaie oefeningen zit af te werken, dan trekken je ogen er als vanzelf naar toe. Daar is iets glimmends, felle kleuren en beweging.
Helaas is dat bewegende vaak een natuurdocumentaire. Aan de ene kant is de natuur prachtig, maar deze documentaires verlopen best vaak heel bloederig. Dat een pasgeboren reekalfje zich in het gras verbergt omdat er een troep leeuwen aankomt. En dat je moeder en kind ziet bidden ‘vind mij niet’. Maar ineens is daar ‘kiekeboe’, een leeuw heeft het reekalfje gevonden. Wat volgt is een bloederige verscheurpartij waarbij de moeder van het kalfje nog een poging doet om haar kindje te redden. Tevergeefs.
Ik zit dan letterlijk met mijn handen voor mijn ogen, ik wil dit niet zien. Ik heb al serieus overwogen om te vragen of de tv op een andere zender mag. Voor mijn part De Teletubbies of Sesamstraat. Maar niet die bloederige taferelen.
Eitje?
Tot afgelopen week. Ik was aan het roeien en dan zit je in onze sportschool pontificaal voor de tv. De natuurdocumentaire ging dit keer over pinguïns en 2 wetenschappers die de groep nauwgezet volgen. Hadden ze toch een prachtig verhaal over 2 pinguïns die verliefd op elkaar werden. Het was een schattig stelletje dat er al snel uit was. Wij gaan samen verder. En ze begonnen direct met het bouwen van een nest.
Ze bouwden vol overgave en gebruikten alles wat ze maar konden vinden en binnen no -time hadden ze een prachtig nest klaar. ‘Laat het ei maar komen’ zag je ze denken. Maar er kwam geen ei. Want het waren 2 mannetjes. Oepsie. Daar zaten ze dan, parmantig op hun nest, te wachten op niets.
Totdat een buurkoppeltje medelijden kreeg. En zij rolden gul 1 ei richting de mannen. In grote dankbaarheid namen ze het ei aan en gingen broeden. Ze namen hun taak heel serieus en ja hoor, ze kregen een gezond jong. De andere pinguïns hadden dit ook in de gaten en het volgende jaar kregen de heren weer een eitje toegeschoven. Hun gezinnetje bleef dus groeien.
De wetenschappers vonden het prachtig en ik ook. Daar zit ik dan weer met tranen in mijn ogen naar te kijken, maar dan op de gelukkige manier. Hoe lief is dit, dat een stelletje 2 eitjes heeft en denkt ‘ach gossie toch, Jan ga eens even 1 van onze eitjes bij die mannen brengen.’ Ik vind dit het toppunt van liefde. En misschien ook wel een beetje van luiheid van biologische ouders 🙈.
Geven, het is iets magisch. Je krijgt er zoveel voor terug. En daarom wil ik ook iets geven. Helemaal gratis. Je hoeft er echt niks voor te doen. Geen e-mailadres achter te laten of wat dan ook. Ik geef toe, dat is ook een beetje luiheid van mijn kant. Want ik heb het gewoon nog niet klaar (het inrichten van een opt-in, waar je wel een e-mailadres achter moet laten).
Dus vandaag gratis en voor niks, een handig hulpmiddel om zelf aan de slag te gaan om je ogen te verbeteren met de Snellen-kaart. Kun je zelf printen of laten printen en dan kunnen jij (en eventuele gezinsleden) meteen aan de slag. Hartstikke leuk en vooral ook goed voor je ogen.
Geniet van je dag!
Liesbeth