Twijfel
Soms valt je oog op een artikel in de krant en als je begint te lezen dan raakt de tekst je diep in je kern. Zo las ik een tijdje geleden een artikel in het Algemeen Dagblad en dat gooide mijn denkwereld behoorlijk overhoop. Waar ging het over? Over twijfel. Als ik ergens goed in ben dan is het in twijfelen. Laten we zeggen dat ik niet vooraan heb gestaan toen besluitvaardigheid uitgedeeld werd. Ik maak lijstjes maken met voors en tegens en aan het eind is er vaak nog geen duidelijke winnaar.
Bij twijfel niet inhalen
Maar wat raakte me nu zo? Topeconoom Steven Levitt heeft een experiment gedaan waarbij mensen bij twijfel hun lot in zijn handen legden. Hij gooide met een munt en kop betekende stoppen, munt betekende de huidige situatie handhaven. En wat wat de conclusie van het experiment? Als je echt twijfelt over iets wezenlijks, dan is opgeven vaak de beste oplossing. Bij kleine dingen als ‘zal ik een nieuwe tuinstoel kopen’ of ‘ga ik mijn haren laten verven’ gaat het niet op. Bij grote beslissingen als ‘ga ik mijn baan opzeggen’ of ‘ zal ik wel of niet met hem trouwen’ gaat de vlieger wel op. Als je twijfelt moet je het niet doen of stoppen. Uit onderzoek van Levitt blijkt dat de mensen die opgeven na 6 maanden significant gelukkiger zijn dan de mensen die voor de status quo gekozen hebben.
Doorzetters zijn losers?
Daar sta ik dan. Ik ben een echte doorzetter. Sterker nog: ik ben er trotst op dat ik bijna alles wat ik begonnen ben ook afgemaakt heb. Ik heb zelfs een universitaire studie afgemaakt waarvan ik al heel vroeg wist dat dit het niet voor mij was. Wordt doorzettingsvermogen dus overgewaardeerd? Is opgeven niet voor losers, maar voor mensen die sterk zijn? Mensen die voor zichzelf op durven te komen en voor zichzelf durven te kiezen. Als je twijfelt dan is het dus nee.
Kappen dan maar?
Is het een goed idee om bij twijfel gelijk maar de handdoek in de ring te gooien? Ik twijfel daarover :-). Wat is er mis met in een situatie groeien? Wat als je het ene na het andere opgeeft en nooit ergens komt, omdat er niks is wat gelijk helemaal 100% goed voelt. Neem bijvoorbeeld mijn onderneming. Die loopt na een jaar nog niet helemaal hoe ik het zou willen en daar twijfel ik over. Moet ik dan maar stoppen? Ik zie het als een uitdaging om ervoor te zorgen dat mijn bedrijf wel precies wordt wat ik voor ogen heb. Wat is wijsheid? Het mooie en het jammere is, dat je dat pas achteraf weet.
En nu?
Kortom, wat moet je doen of niet doen? Ik heb inmiddels het hele verhaal gelezen (in het boek Think like a freak) en daar stond een geruststellend antwoord in. Je hebt drie mogelijkheden:
- doormodderen
- stoppen
- er het beste van maken
Ik kies voor het laatste. Zorg dat je de krenten uit de pap haalt en maak iets moois van iedere situatie. Het glas is halfvol in plaats van halfleeg. Ik ben heel erg benieuwd hoe jij hierover denkt en ik hoor graag jouw verhalen. Laat een reactie achter onder deze blog, wie weet kunnen we elkaar helpen om een weg hierin te vinden.
Hartelijke groet,
Liesbeth
Het artikel bij toeval ook gelezen. Interessant dat in de huidige maatschappij kiezen voor stoppen vertaalt wordt voor opgeven. En dat opgeven een negatieve lading heeft. Het is juist heel krachtig …
Hoi Desiree, bedankt voor je reactie. Opgeven kwam nooit in mijn woordenboek voor, maar nu ik het verhaal van deze Stephen gelezen heb….. Het kan wel en het is blijkbaar nog goed voor je ook. Je kunt trouwens nog steeds meedoen en Stephen een digitale munt op laten gooien en op basis daarvan ga je dan verder. Het is nogal wat om het lot zo een flinke stap in je leven te laten bepalen, maar aan de andere kant kan het ook een groot avontuur worden.