Vrijdagavond 7 uur. Eindelijk weekend en we zitten net lekker samen op de bank. Gaat de telefoon. De dierenarts. Yes, eindelijk. De uitslagen zijn binnen van het uitgebreide bloedonderzoek van onze pup Pip. Helaas, zo vrolijk was de boodschap niet, want in de eerst zin nam de dierenarts het woord ‘desastreus’ al in de mond.
Moet je bij mij niet doen, want ik heb al heel veel pech gehad met dieren. Van ernstige darmproblemen (heb ik mijn konijn voor in moeten laten slapen) tot dodelijke blaas- en nierproblemen (heb ik de liefst poes ter wereld voor in moeten laten slapen). En dan heb ik het nog niet over dat er in een koppie steeds weer stekkertjes verkeerd schoten waardoor we te maken hadden met een poes met ernstige gedragsproblemen.
Wees voorzichtig met wat je zegt
Als jij dus tegen mij het woord ‘desastreus’ in de mond neemt op het moment dat je mij bloeduitslagen toestuurt, dan zakt mijn hart in mijn schoenen. Dan denk ik meteen dat het ergste gaat gebeuren, dat we Pip in moeten laten slapen. Terwijl ik dit typ schieten de tranen alweer in mijn ogen, want ik moet er écht niet aan denken.
De dierenarts praatte vrolijk door en ik heb even op de rem getrapt. ‘Definieer alsjeblieft desastreus’. ‘O nee, zo erg was het niet hoor’ zei de dierenarts. Maar er waren wel veel ‘rode’ uitslagen en daar moest echt iets aan gebeuren. Bijvoorbeeld dat wij moeten leren om Pip injecties te geven. Want echt handig is het niet als je hond allergisch blijkt te zijn voor zo’n beetje alle grassoorten, pollen en mijten die er zijn. Zeker niet als diezelfde hond dól is op gras, graven en happen naar al die leuke sprieten.
Yep, injecties geven dus. En dat spul is niet goedkoop. Het zou best een idee zijn om Pip als zakelijke kosten op te voeren. (Dat deed me meteen denken aan een blog waar ik erg om moest lachen. Hij is van Gidy Jansen en voor mij was de mobiele bewakingseenheid een hilarische optie)
Feiten checken
Wij hadden de bloeduitslagen zelf nog niet gezien en ik heb na het telefoongesprek natuurlijk snel mijn mail geopend. Er was nog best veel groen. En ja, er was ook het nodige rood. Maar om dat nu desastreus te noemen…
Ik ben blij dat ik zelf de tegenwoordigheid van geest had om direct in te grijpen en te vragen naar de betekenis van desastreus. Als ik dat niet had gedaan, dan was dit een zwaar weekend geworden. Met weinig slapen en me heel veel zorgen maken. Met mezelf alweer zien bij de dierenarts. Huilend omdat ik mijn hondje in moet laten slapen. Is totaal niet het geval. Het is onhandig. Het is niet fijn, maar Pip kan hier gewoon heel oud mee worden. Zeg dan alsjeblieft het woord desastreus niet!
Wees voorzichtig met wat je wenst
Dit voorval heeft me weer even op scherp gezet, want heb er zelf ook een handje van om te grote woorden te gebruiken voor wat ik wil zeggen. Let daar dus op, want voor je het weet help je iemand meteen over de zeik. En dit is zeker ook een reminder voor mezelf.
Hetzelfde geldt voor wat je wenst. En ik neem in deze blog de gelegenheid om je fantastische kerstdagen te wensen en dan op naar 2021. Dat 2021 maar een vrolijker jaar mag worden dan 2020, maar ik geloof oprecht dat dat helemaal goed gaat komen.
Dit is mijn laatste blog van 2020 en ik ga nu in winterslaap. Ik zie je graag weer volgend jaar en dan gaan we er weer fris en fruitig tegenaan.
Kerstgroet van,
Liesbeth