Toen ik voor het eerst hoorde over de Bates-methode, dacht ik: dat kan nooit werken. Ik had er eerlijk gezegd helemaal geen vertrouwen in.
En dat is misschien herkenbaar: je probeert van alles, je hoopt dat er iets verandert, maar steeds loop je tegen teleurstelling aan. Precies zo ging het bij mij.
Alles geprobeerd en niets werkte
Ik had er al zóveel in gestoken: tijd, geld, reizen, moeite. Ik heb oefeningen gedaan met touwtjes. Ik heb met gekleurde brilletjes gewerkt, waar ik met een lampje doorheen moest schijnen. Het idee was dat ik mijn ogen daarmee zou activeren.
Maar in werkelijkheid deed het vooral pijn. Een paar keer moest ik zelfs halsoverkop terug naar de behandelaar, omdat ik zei: het doet zo’n pijn aan mijn ogen. Dan kreeg ik bijvoorbeeld te horen dat ik niet het paarse brilletje moest gebruiken, maar het groene.
Achteraf zie ik hoe vreemd dat allemaal was. Want ik droeg destijds een varifocale bril met prisma’s, cilinders en plus- en minsterktes. Mijn ogen moesten zich voortdurend aanpassen aan dat glaswerk. En dan deed ik die bril even af om oefeningen te doen die mijn ogen nóg meer belastten. Daarna zette ik mijn bril weer op en ging ik verder met mijn leven. Belasting voor mijn ogen vóór de oefening. Tijdens de oefening nog meer en ná de oefening gewoon weer verder met de belasting. Geen wonder dat het niets opleverde.
Zelfs een ‘Batesleraar’ met bril
Wat me nog steeds verbaast: een van de optologen die ik toen bezocht, noemde zichzelf Batesleraar. Maar hij droeg zelf altijd een bril. En hij heeft NOOIT tegen mij gezegd: zet je bril af.
Hoe kun je mensen leren natuurlijk te zien, als je zelf niet laat zien dat het kan? Geen wonder dat ik dacht dat dit niet werkte.
De stap die alles veranderde
Toen ik een paar jaar later de kans kreeg om écht met de Bates-methode aan de slag te gaan, twijfelde ik enorm. Moest ik weer een flink bedrag, tijd en moeite investeren, terwijl eerdere trajecten niets hadden opgeleverd?
Gelukkig heb ik het WEL gedaan. Want daar leerde ik eindelijk de kern: dat je ogen rust nodig hebben. Dat ontspannen het uitgangspunt is. En dat je je ogen weer leert hun eigen werk te doen. Niet door ze te forceren, maar door ze de kans te geven om te herstellen.
En misschien wel de belangrijkste les: je bril afzetten, op momenten dat dat kan.
Je bril hoeft niet altijd op
Natuurlijk kun je je bril niet altijd afzetten. Veiligheid gaat voor: in het verkeer, op je werk, in situaties waarin scherp zien echt nodig is.
Maar er zijn zoveel momenten waarop het wél kan. Een boterham smeren. Een kop thee inschenken. Een boeket bloemen ruiken. Zelfs als je dichtbij slecht ziet, lukt dit vaak prima zonder bril.
Ik zie dat ook bij mijn klanten. Zodra ze hun bril vaker afzetten, gaat er een wereld voor hen open. Niet omdat ze meteen perfect zien, maar omdat ze leren genieten van wat er wél mogelijk is.
Ik heb een klant met een hele sterke bril die hem nu bewust vaker afzet. Ze geniet van de zachtheid waarmee ze de wereld mag zien. En als ze scherp moet kijken, zet ze haar bril gewoon weer op. Zij draait het nu om: ze zet haar bril af totdat het nodig is om scherp te zien. Dan zet ze haar bril even op en daarna gaat de bril weer af. En hoe vaker je dat doet, hoe meer je gaat merken dat het niet per se nodig is om je bril op te zetten.
Het draait om houding, niet om trucjes
Wat mij zo duidelijk is geworden: het gaat niet om eindeloos veel trucjes en ingewikkelde oefeningen. Het gaat om je houding tegenover je eigen ogen.
Wie alleen maar een training volgt en vervolgens alles bij het oude laat (lees: altijd een bril op of altijd een zonnebril bij elk straaltje zon) die zal geen verandering ervaren. Maar wie durft te spelen, te experimenteren, te genieten van het feit dat je soms ook even níet scherp hoeft te zien, die ontdekt hoe bevrijdend dit pad is.
Mijn missie
Juist omdat ik zelf zoveel verkeerde afslagen heb genomen, voel ik mijn missie nu heel sterk. Ik wil mensen de Bates-methode laten leren kennen zoals die bedoeld is: eerlijk, praktisch, en met de nadruk op ontspanning en vrijheid.
En misschien is dat wel de grootste les die ik zelf heb geleerd: je hoeft niet altijd eerst te geloven voordat je begint. Soms mag je gewoon de sprong wagen.
Ik heb de sprong gemaakt. Gelukkig!
Misschien heb jij zelf ook al dingen geprobeerd. Die niet werkten. En herken je mijn scepsis van vroeger. Juist daarom heb ik een online training gemaakt waarmee je heel eenvoudig kunt starten. Voor maar 47 euro ontdek je de basis van natuurlijk zien, zonder dat je meteen heel veel tijd, moeite en geld erin hoeft te steken.
👉 [Start hier met de training ‘Weer Zien Zonder Bril’]Weer Zien Zonder Bril Traject